وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا کُنتُمْ تَکْتُمُونَ (72)
و(بیاد آورید) هنگامى که فردى را به قتل رساندید وسپس درباره ى (قاتل) او، به نزاع پرداختید، ولى خداوند آنچه را شما پنهان مى داشتید، آشکار مى سازد.
فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا کَذَلِکَ یُحْیِی اللّهُ الْمَوْتَی وَیُرِیکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (73)
پس گفتیم: قسمتى از گاو ذبح شده را به مقتول بزنید (تا زنده شود و قاتل را معرّفى کند.) خداوند اینگونه مردگان را زنده مى کند و آیات خود را به شما نشان مى دهد، شاید تعقّل کنید.
ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُم مِّن بَعْدِ ذَلِکَ فَهِیَ کَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (74)
سپس دلهاى شما بعد از این جریان سخت شد، همچون سنگ یا سخت تر! چرا که از پاره اى سنگ ها، نهرها شکافته (وجارى) مى شود وپاره اى از آنها، شکاف برمى دارد و آب از آن تراوش مى کند، و بعضى از سنگ ها از خوف خدا (از فراز کوه) به زیر مى افتد. (امّا دلهاى شما هیچ متأثّر نمى شود) و خداوند از اعمال شما غافل نیست
أَفَتَطْمَعُونَ أَن یُؤْمِنُواْ لَکُمْ وَقَدْ کَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُونَ (75)
پس اى مؤمنان!) آیا انتظار دارید (که یهودیان سرسخت،) به (دین) شما ایمان بیاورند؟ در حالى که عده اى از آنان، سخنان خدا را مى شنیدند و پس از فهمیدنش، آنرا تحریف مى کردند با آنکه (حقّ را) مى دانستند.
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَیَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَیْکُمْ لِیُحَآجُّوکُم بِهِ عِندَ رَبِّکُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (76)
و (همین یهودیان) هنگامى که مؤمنان را ملاقات مى کنند، مى گویند: ایمان آوردیم، ولى هنگامى که بعضى از آنها با بعضى دیگر خلوت مى کنند، مى گویند: چرا آنچه را که خداوند (درباره ى صفاتِ پیامبر اسلام) براى شما (در تورات) گشوده (و بیان کرده، به مسلمانان) بازگو مى کنید تا (روز رستاخیز) در پیشگاه پروردگارتان بر ضدّ شما به آن استدلال کنند؟ پس آیا تعقّل نمى کنید؟
أَوَلاَ یَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ (77)
آیا نمى دانند که خداوند آنچه را پنهان و آنچه را آشکار مى کنند، مى داند.
وَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لاَ یَعْلَمُونَ الْکِتَابَ إِلاَّ أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّونَ (78)
و بعضى از آنان (یهودیان)، افراد درس ناخوانده اى هستند که کتاب خدا را جز خیالات و آرزوهاى خود نمى دانند، آنها تنها پایبند گمان خویشند.
فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَـذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِیَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَوَیْلٌ لَّهُم مِّمَّا کَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا یَکْسِبُونَ (79)
پس واى بر کسانى که مطالبى را با دست خود مى نویسند، سپس مى گویند: این از طرف خداست، تا به آن بهاى اندکى بستانند، پس واى بر آنها از آنچه دست هایشان نوشت و واى بر آنها از آنچه (از این راه) به دست مى آورند!
وَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْداً فَلَن یُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَی اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (80)
و یهود) گفتند: جز چند روزى محدود، هرگز آتش دوزخ به ما نخواهد رسید، بگو: آیا پیمانى از نزد خدا گرفته اید که البتّه خداوند هرگز خلاف پیمان خود نمى کند، یا اینکه بر خداوند چیزى را نسبت مى دهید که به آن علم ندارید؟
بَلَی مَن کَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیـئَتُهُ فَأُوْلَـئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (81)
آرى، هر کس بدى کسب کند و گناهش او را فراگیرد (و آثار گناهان سراسر وجودشان را بپوشاند)، آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند بود.
وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَـئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (82)
و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند ماند.
